Bewuste Burgers: Janneke Russchen

Bewuste Burgers: Janneke Russchen

Janneke Russchen“Ziekte is een uitnodiging van het lichaam om iets in je leven te veranderen” Janneke Russchen (58) woont in een houten tiny house en heeft een bijzondere kijk op ziekte en gezondheid.

Janneke:
“Ik streef naar een zo klein mogelijke footprint. Bovendien wil ik niet de helft van mijn inkomen aan wonen besteden. Om deze redenen én vanwege de gezelligheid heb ik een groot deel van mijn leven in woongroepen gewoond. Samen kun je zoveel delen! Denk aan: je auto, je keuken, de tuin…. Waarom zou je dat allemaal voor jezelf houden en alles alleen doen? In de woongroep hoefde ik maar één of twee keer per week te koken. Verder kon ik gewoon aanschuiven. Dat is toch heerlijk?!

Na mijn scheiding en toen de kinderen de deur uit waren, wilde ik gaan reizen. Alles was in kannen en kruiken, toen mijn moeder, op de weg voor haar huis, een ongeluk kreeg. Ze was op slag overleden. Vooral voor mijn vader was het een zwaar gelag en toen hij met zijn gezondheid ging kwakkelen, vond ik dat ik er voor hem moest zijn. Natuurlijk had ik bij hem in kunnen trekken, maar we wilden ook ieder ons eigen leven blijven leiden. Toen heb ik, samen met een vriend die timmerman is, een huisje bij mijn vader in de tuin gebouwd.

Hout
Het hout waar dit zogenaamde tiny house van gebouwd is, komt uit de bossen van Beetsterzwaag. Het is dus een lokaal product. Verder is hout een duurzaam bouwmateriaal: er wordt CO2 in opgeslagen en het is recyclebaar. Natuurlijk kost het wel onderhoud, maar ik vind het niet erg mijn woning te verzorgen. Het huis waarin ik leef, betekent namelijk meer voor mij dan een willekeurig object.
Natuurlijke materialen betalen zich uiteindelijk altijd terug, heb ik gemerkt. Hout zorgt bijvoorbeeld voor een warme, aangename sfeer. En neem nou milieuvriendelijke verf: dat stinkt niet en werkt heel prettig. Vanwege de kosten wilde ik eerst gewoon steenwol als isolatiemateriaal. Toen ik dat echter in handen kreeg, werd ik me ervan bewust wat voor rommel het eigenlijk is. Toen heb ik toch voor een alternatief materiaal gekozen. Dat is gemaakt van papier en karton en wordt in Sneek gefabriceerd. Het voelt aan als wol. Mijn huis werd er behaaglijker door. Op de gipsplaten wanden zit leemverf. Achteraf had ik liever leemstuc gehad, maar je weet nu eenmaal niet alles op voorhand.

Composttoilet
Ik heb geen badkamer en alleen koud water. Dus ik was me bij de wasbak, of douche me bij mijn vader. Ik kook ook bij hem, voor ons beiden. Het voordeel hiervan is onder meer, dat ik niet op het riool aangesloten hoef te zijn. Daarom heb ik ook een composttoilet. Dat stinkt niet, omdat de urine en ontlasting apart worden opgevangen. Ik vind het wel jammer dat ik deze grondstoffen vervolgens gewoon weggooi. Eigenlijk zou ik het moeten composteren. Dat zal binnenkort een project van me worden.
Doordat ik sober leef en weinig geld aan wonen kwijt ben, hoef ik niet heel veel te werken. Ik heb een praktijk voor klassieke homeopathie en ben kindertolk, maar ik kan mijn leven zo goed in balans houden. Veel mensen lijden tegenwoordig onder de druk van onze samenleving en voelen niet de ruimte om hun leven bij te sturen. Dat is uiteindelijk ziekmakend.
Iets waar ik me graag voor inzet is Het Gezondheidscoöperatief Nederland. Bij de ziektekostenverzekeringen en de farmaceutische industrie zit te veel macht en te veel geld. Macht en geld zijn de vieste dingen die er bestaan! Maar met elkaar kunnen we daar best iets tegenover stellen.

Gezondheid
Veel alternatieve geneeswijzen worden niet of slechts gedeeltelijk vergoed, terwijl ze relatief goedkoop zijn. Daarom wil het Gezondheidscoöperatief met schenk-kringen gaan werken. Hierbij leggen deelnemers geld in. Al deze schenk-kringen tezamen vormen het Coöperatieve Gezondheid Fonds en vanuit dit fonds wordt dan je (eventuele) gebruik van natuurlijke geneeswijzen vergoed.
Het gaat overigens niet alleen om geld. In de kringen delen we ook informatie. Je leert er anders met je gezondheid om te gaan. Ziekte is immers een uitnodiging van het lichaam om iets in je leven te veranderen. Het is de bedoeling dat we ons blijven ontwikkelen. Als die ontwikkeling stagneert, word je ziek. In februari dit jaar begint onze eerste pilot. Hieraan doen honderdvijftig mensen mee, waaronder ikzelf.
Hoe lang ik hier nog blijf? Dat weet ik niet. Ik woon hier op een mantelzorgindicatie, dus als mijn vader overlijdt, moet ik weg. Misschien ga ik dan wel weer in een woongroep wonen, of op reis. Het kan ook zijn dat ik dit huis ergens anders neerzet. Het kan opgetild en vervoerd worden, dus in principe is alles mogelijk. Ik zie wel waar ik dan zin in heb.”

Janna van der Meer interviewt iedere twee weken een bewuste burger die zich inzet voor natuur en milieu.
De serie Bewuste Burgers wordt mogelijk gemaakt door: Burgerinitiatief Kening fan ‘e Greide, Friese Milieu Federatie en It Fryske Gea.