Duurzame Doeners: Jocyta Agricola over consuminderen
Duurzame Doeners: Jocyta Agricola, over consuminderen
Interview met Jocyta Agricola over consuminderen en een mooier wereld
Door: Dianne van der Craats
Duurzamer leven! Steeds meer Friezen zijn hier mee bezig. In deze serie geeft de FMF het woord aan inwoners uit Fryslân die bewust werken aan een lagere impact van hun leefstijl op de aarde. Lees over inspirerende voorbeelden en opinies en koers mee naar een circulaire economie. Een economie waarbij we slimmer en anders omgaan met grondstoffen en waarbij we meer in balans leven met de draagkracht van onze planeet. Vandaag spreken we met Jocyta Agricola over een Franse eco-camping en de kledingruilfeesten die ze organiseert.
‘Mijn man en ik zijn naar Ecolonie geweest, een camping in de Vogezen. Het is eigenlijk veel meer dan een camping. Het is ook een soort woongemeenschap waar de inwoners en bezoekers zich bezig houden met kunst en duurzaam leven. Het bestaat in 2020 al ruim dertig jaar, het bevalt ons zo goed dat we er nu negen jaar achter elkaar heen zijn geweest. Het draait deels op vrijwilligers, zij helpen om de groentetuin en de geitenboerderij draaiende te houden. Dat is hard werken, want ze zijn grotendeels zelfvoorzienend. Daarnaast richten ze zich op het doorgeven van ambachten. En wat ze nu bijvoorbeeld organiseren is een cursus eenvoudig leven. Dat zijn dingen waar ik blij van wordt, waar ik energie uit haal.’
“Op camping Ecolonie wordt qua eten niets weggegooid. Alles wordt weer verwerkt in een soepje of in een salade.”
Doe je daar zelf ook aan mee als je daar bent?
‘Ja, wij eten altijd mee. Ze koken daar vegetarisch en alles wat de kok je daar voorzet is hemels. Drie keer per dag genieten. Je eet samen met vrijwilligers, andere campinggasten en soms schuift de kok ook aan. Zo ontmoet je telkens weer andere mensen. Dat is wat wij zelf ook heel leuk vinden: op die manier gelijkgestemden ontmoeten. Mensen met dezelfde ideeën en waarden. Mensen die vooral voor de aarde willen zorgen.’
Wat merk je van het feit dat het een eco-camping is?
‘Qua eten wordt er niets weggegooid. Alles wordt weer verwerkt in een soepje of in een salade. Je eet heel lokaal want ze verbouwen hun eigen groente. Wat ik ook heel fijn vind is dat er niet overal wifi is. Er is wel een wifi spot, maar dan moet je helemaal naar het einde van de straat lopen en dat is een behoorlijk stukje. Ik kan zo helemaal afkicken van mijn telefoon. Ik merk echt dat ik daar rustiger van word als we daar zijn. Verder is er veel vertrouwen tussen mensen, in het laagseizoen is er bijvoorbeeld geen caissière in de winkel.’
En heb je nog tips voor mensen hoe ze hun vakantie wat duurzamer kunnen maken?
‘Poeh, wij gaan graag naar deze camping. Wij zitten er helemaal op onze plek. Er zijn ook eco-campings in Nederland, dus dat kun je eens kunnen proberen. Daarnaast is het een goed idee om de bus of trein te overwegen, of samen te reizen. Als wij naar Ecolonie gaan, rijden er vaak mensen met ons mee. Dat wordt aangemoedigd door Ecolonie.’
“Veel kleding die je nu nieuw koopt is eigenlijk wegwerpkleding.”
Je organiseert thuis ook kledingruilfeesten. Ben je daar heel actief in?
‘Ik organiseer vier, vijf kledingruilfeesten per jaar. Het werkt heel goed. Eerder dit jaar bezochten honderd mensen zo’n feest. Je merkt dat de bubbel steeds groter wordt en dat mensen er blij van worden. Mensen weten me nu ook te vinden: ik krijg tassen vol kleding aangeboden. En er zijn kledingwinkels voor wie ik nu het goede doel ben. Op dit moment hou ik me eigenlijk alleen nog bezig met het hogere segment. Ik bied alleen kleding van goede kwaliteit aan, vaak is dat merkkleding.’
Koop je zelf nog nieuwe kleding?
‘Nee, ik koop alleen nog sokken en ondergoed, voor de rest koop ik al mijn kleding tweedehands. Ik vind het heel fijn dat, dat zo kan. Veel kleding die je nu nieuw koopt is eigenlijk wegwerpkleding. Het wordt heel goedkoop aangeboden en na een keer wassen valt het uit elkaar. Vaak wordt dat soort kleding na inzameling ook verbrand: ik denk niet dat dat nog in de kledingwinkel terechtkomt, simpelweg omdat er zoveel is.’
En wat beweegt je om dit te doen?
Jocyta: ‘Ik heb twee kleinkinderen en ik wil graag dat zij ook in een mooie wereld opgroeien.’
Dat is dus jouw doel? De wereld mooi houden?
Jocyta: ‘De wereld mooier maken dan hij nu is. Om verbinding te creëren. Dat ook de mensen die in armoede leven mee kunnen delen. Of me dat lukt, dat weet ik niet. Het is wat ik probeer. Juist omdat er zoveel is, zoveel overschot. Als ik zie wat allemaal wordt weggegooid, dan wil ik daar graag van af. Ik zie het wel een beetje als een ‘consumindervirus’. Mensen zien aan mij dat ik hier blij van word. Ik hoop vooral dat ik mensen op die manier kan inspireren ook in actie te komen.’