Ruikring LETS: ‘Duurzaamheid ten top’

Ruikring LETS: ‘Duurzaamheid ten top’

Duurzamer leven! Steeds meer Friezen zijn hier mee bezig. In deze serie geeft de FMF het woord aan inwoners uit Fryslân die bewust werken aan een lagere impact van hun leefstijl op de aarde. Lees over inspirerende voorbeelden en opinies en koers mee naar een circulaire economie. Een economie waarbij we slimmer en anders omgaan met grondstoffen en waarbij we meer in balans leven met de draagkracht van onze planeet. Deze keer spreken we Arrianne Hoekstra, die haar hart heeft verpand aan een lokale ruilkring en aan ‘de extra laag…. ‘..

Tekst: Arda Pieterman

Circulaire economie, betekent dat afzien, inleveren? Soms gaat het juist om méér, in plaats van minder. Een mooi voorbeeld daarvan is te vinden in en rondom de provinciehoofdstad, waar een groep van ruim vijftig mensen zich verenigd heeft in LETS Leeuwarden. LETS (Local Exchange Trading System) is een sociaal en plaatselijk netwerk, waarbinnen kennis, diensten en goederen uitgewisseld worden. Euro’s komen er niet bij aan te pas, wel wordt er gebruik gemaakt van ruilpunten. Met deze punten kun je bijvoorbeeld een vegetarische maaltijd bestellen, een workshop volgen, je tuinhek laten repareren, gereedschap lenen of een paar warme sokken laten breien. Dit is een kleine greep uit het aanbod, want de mogelijkheden zijn legio.

‘Een sociaal en plaatselijk netwerk, waarbinnen kennis, diensten en goederen uitgewisseld worden.’

Een enthousiast lid van LETS is Arrianne Hoekstra (60) uit Camminghaburen. Ze is inmiddels een jaar of tien betrokken bij LETS. Wat haar meteen aansprak, was de brede wederkerigheid. ‘Want ook vrijwilligerswerk kan voldoening en sociale contacten geven, maar er is minder sprake van wederkerigheid als het gaat over het uitbesteden van klussen en ruilen van goederen,’ zegt ze.

LETS omschrijft ze dan ook als ‘een rijkdom’. Samen met Dirkje Brouwer, een dertiger uit Franeker, verzorgt zij de blog op de website. Soms voelt het ‘als toveren’, want binnen de groep mensen borrelen er ideeën op, er volgen plannen, acties en soms hartverwarmende reacties. Het geeft Arrianne energie. Ook noemt ze een gevoel van ruimte en van gelijkwaardigheid. ‘Een appeltaart gebakken door een huisarts smaakt niet anders dan die van iemand met een uitkering.’

Binnen LETS, zegt ze, worden mensen niet afgerekend op status, geld en macht. Deelnemers vind je ‘van hoog tot laag en van links tot rechts’. Wie ben je en wat heb je te bieden, zijn de vragen die gesteld worden. Ook al heb je geen baan of twee linkerhanden. Ze ziet dat het mensen actief houdt, dat ze hun talenten (her-)ontdekken en hun zelfwaardering hervinden.

Ook vindt ze het mooi dat allerlei vormen van ambachtelijkheid behouden blijven. Als voorbeeld noemt ze het bekleden van stoelen, die daardoor een tweede leven krijgen. Of de handige persoon die haar al afgeschreven oven met een klein onderdeeltje wist te repareren. ‘Duurzaamheid ten top!’, roept ze vrolijk.

‘En het allerleukste is: je creëert een extra sociale laag.’

Duurzaamheid betekent voor haar ook: investeren in sociale cohesie. Eerst was ze binnen LETS vooral aan het ruilen. Wat ze in de loop der jaren heeft ontdekt, is dat een lokaal netwerk versterkend werkt. Ze vertelt: ‘Het is breder dan dat ik een broek over heb en wel een paar schoenen kan gebruiken. Het zorgt er ook voor dat mensen die zwakker staan, dingen kunnen uitbesteden. Dat er extra dingen binnen het bereik komen van mensen met een smalle beurs. Er ontwikkelen zich vriendschappen en relaties. En het allerleukste is: je creëert een extra sociale laag.’

Normaal heb je familie en vrienden, legt Arrianne uit, aan wie je weleens wat vraagt. Door je aan te sluiten bij LETS heb je er nog een netwerk bij, waarbij je minder afhankelijk bent van de goodwill van anderen. Er opent zich een schat aan informatie, diensten, kennis, expertise en vaardigheden. En soms heeft er zomaar iemand om de hoek een lekker bakje salade over. ‘Ja, het is echt een rijkdom,’ zegt ze nog maar eens.

En zucht tevreden.